ถ้าว่ากันเรื่องความไม่สมเหตุสมผล จะเกมไหนก็มีทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่ามีมากหรือน้อย แต่สำหรับเกมแนวลอบเร้น ที่เน้นความสมจริงนั้น จะไม่ให้มีความสมเหตุสมผลอยู่เลยก็น่าจะเป็นไปได้ยาก แต่ในความสมเหตุสมผลบางประเภทนั้น อาจจะหาได้จากเกมแนวลอบเร้นนี้เท่านั้น วันนี้เรามาดูกันว่า ความไม่สมเหตุสมผลที่เราหาได้จากเกมแนวลอบเร้นเท่านั้น จะมีอะไรกันบ้าง
1.มองทะลุกำแพงได้
หนึ่งในความไม่สมเหตุผลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเกมแนวลอบเร้น คือความสามารถในการมองเห็นทะลุกำแพง ซึ่งมองหาได้จากหลายเกมที่มีระบบ Eagle Vision ที่เราพบเจอได้ทั้งในเกม HITMAN และ Assassin’s Creed แน่นอนว่าชีวิตจริงเราคงไม่สามารถเพ่งกระแสจิตแล้วมองเห็นทุกสิ่งอย่าง หรือบุคคลแบบทะลุกำแพงได้อยู่แล้ว แต่ก็เพราะมันเป็นเกมนี่แหละ เลยมีระบบนี้ขึ้นมา โชคดีที่ใน Assassin’s Creed ภาคหลัง ๆ เขาปรับให้สมเหตุสมผลโดยเปลี่ยนจากการมองเห็นทะลุกำแพง เป็นส่งนกขึ้นไปลาดตระเวณแทนนั่นเอง
2.ศัตรูไม่โจมตีคุณ “ในทันที”
ปกติแล้ว หากเราลอบเร้นเข้าไปทำอะไรสักอย่างแล้วถูกจับได้ เรามักจะถูกจู่โจมโดยทันทีอยู่แล้ว เพื่อเป็นการป้องกันตัวและรักษาความปลอดภัย แต่พอเป็นเกม หากทำระบบจริงจังแบบนี้ น่าจะทำให้ใครหลายคนหัวร้อนจนเล่นไม่จบเป็นแน่แท้ ในเกมจึงเกิดเป็นระบบ Indicator หรือเกจสะสมการตื่นตัวแทน ไม่ว่าเราจะยืนหรือเดินแบบล่อแหลมแค่ไหน ถ้า Indicator ยังไม่เต็ม ศัตรูก็จะยังไม่พบเจอหรือโจมตีเราในทันที แม้ว่าในชีวิตจริงเราจะอยู่ในสายตาจนแทบจะจูบปากกันอยู่แล้ว
ก็ถือเป็นความไม่สมเหตุสมผลที่พอจะยอมรับกันได้ ถ้ามองให้มันเป็นเกม
3.ซ่อนในที่ที่ถูกพบเห็นได้ง่ายมากแถมไม่โดนจับ
หลากหลายเกมที่มักจะให้เราลอบเร้นเข้าไปในที่อย่างสถานีตำรวจ ร้านเพชร หรือสถานที่แบบปิดที่ถูกพบเจอได้ง่ายมากแน่นอน แต่ในเกมแนวลอบเร้น ไม่ว่าสถานที่นั้นจะเสี่ยงตายแคไ่หนในชีวิตจริง แต่ในเกมก็เป็นเรื่องง่ายขึ้นมาทันที เช่นหลบอยู่หลังเสาในที่โล่ง หรือหลบอยู่หลังกล่องในที่มืด ที่บางทีชุดหรือคอสตูมตัวละครในเกมก็อาจจะโผล่ให้ศัตรูเห็นแล้วในชีวิตจริง แต่เพราะมันเป็นเกมนี่ล่ะ ก็เลยไม่ถูกจับตัว
4.ศัตรูไม่รู้จักการแกะรอย
โดยทั่วไปแล้ว หน่วยรักษาความปลอดภัย หรือเจ้าหน้าที่ต่าง ๆ มักจะต้องตื่นตัวและระแวดระวังภัย เสียงนิดเดียวก็แทบจะทำให้การป้องกันภัยเพิ่มขึ้นหลายเท่าแล้ว แต่ไม่ใช่กับเกมแนวลอบเร้น
เพราะศัตรูจะไม่รู้จักการแกะรอย หรือสิ่งใดก็ตามที่ทำให้มันไขว้เขว ซึ่งข้อนี้ก็จะโยงไปกับข้อ 2 เพราะถ้าเกิดปฏิกิริยาสมจริง รวดเร็ว เกมนั้นอาจจะเป็นเกมที่โคตรยากไปเลยก็ได้ ลองถามตัวเองดูว่าสมจริงกับยากจนไม่อยากเล่น เราจะเลือกอะไรดี..
5.ไม่มีใครจำคุณได้
ข้อนี้อาจจะต้องเน้นไปที่เกมอย่าง HITMAN 47 ที่ตัวเอกเป็นนักฆ่าหัวโล้นเลี่ยน แถมมีบาร์โค้ดปาดท้ายเป็นเอกลักษณ์ แต่ Agent 47 เองกลับเป็นนักปลอมตัวชั้นเยี่ยมที่ไม่มีใครจำคุณได้เลย สมมติว่าคุณปลอมตัวเป็นนายแบบสักคนขึ้นไปเดินเฉิดฉายอยู่บนเวที แต่ไม่มีใครจำได้ว่านายแบบตัวจริงนั้น มีผมที่แสนหล่อเท่ แต่คนที่เดินอยู่นั่น หัวล้านเลี่ยนซะขนาดนั้น เฮ้ จำกันไม่ได้เลยรึไงเนี่ย !
แต่ส่วนมากปัญหานี้มักจะพบเห็นได้น้อย และเป็นสคริปท์เกมเท่านั้น เพราะถ้ามีให้เห็นบ่อย ๆ มันคงเป็นเกมตลกมากกว่าเกมลอบเร้นแน่ ๆ
6.เมื่อสเตลท์แตก ศัตรูจะรู้ที่ซ่อนของคุณโดยอัตโนมัติ
มันช่างขัดแย้งกับข้อ 3 เสียจริง ๆ ในตอนแรกที่สเตลท์เรายังไม่แตก ศัตรูก็ดูจะโง่จนเราเป็นท้อ แต่ถ้าสเตลท์แตกเมื่อไร รับรองว่าท้อหนักกว่าเดิม เพราะศัตรูทุกตัวในพื้นที่จะรู้ตำแหน่งของคุณโดยอัตโนมัติ แล้วคราวนี้สหบาทาก็จะมุ่งมาที่เราอย่างเต็มรูปแบบ
จะปืน ระเบิด โดนชาร์จใส่ มาครบทุกทาง หรือแม้แต่พวกศัตรูเวฟใหม่ที่มาเติมก็มาโจมตีเราแบบถูกจุดซะด้วย นี่พวกนายสื่อสารกันทางโทรจิตเหรอถึงรู้ว่าเราหลบอยู่ตรงนี้น่ะ!
7.เอาลังมาครอบหัวแต่ยังเดินถูกทาง
สำหรับเกมนี้ก็คงต้องยกให้เกมอย่าง Metal Gear Solid เพียงเกมเดียว ที่วิธีการลอบเร้นโด่งดังจนเป็นมีมมาจนทุกวันนี้ กับการเอากล่องลังคลุมหัว แล้วยังเดินไปไหนมาไหนได้แบบชิล ๆ อีกต่างหาก สำหรับข้อนี้คงไม่ต้องถามว่ามันไม่สมเหตุสมผลตรงไหน เพราะคงมีแต่ Hideo Godjima เอ๊ย Kojima เท่านั้นแหละ ที่เข้าใจกลไกการลอบเร้นด้วยวิธีนี้
สุดท้ายแล้ว นี่เป็นเพียงข้อสังเกตขำ ๆ และเป็นประเด็นที่หลายคนเอามาล้อเลียนกันเท่านั้น เพราะถ้าทุกอย่างสมจริงไปซะหมด เราก็คงเล่นเกมไม่สนุกเป็นแน่แท้ แล้วคุณล่ะ เคยเจอกลไกอะไรแปลก ๆ ในเกมกันบ้าง ลองมาเล่าหรือแชร์ให้เราฟังกันได้นะ!
