ว่าด้วยผลงานเกมที่ไม่ยอดเยี่ยม ไม่สมบูรณ์แบบ แต่ยังไง ๆ หลายคนก็ยังหลงรัก
วางจำหน่ายกันไปสักพักแล้วสำหรับ Dragon’s Dogma 2 ผลงานเกม Action RPG ภาคต่อที่แฟน ๆ รอคอยกันมานานแสนนาน และเชื่อว่าหลายคนก็คงจะได้อ่านได้ดูรีวิวจากหลายสำนักกันไปแล้ว เรียกได้ว่าเรื่องของฝั่งข้อดีข้อเสียของเกมนั้นหลายคนก็คงจะรับรู้รับทราบกันไปแล้วแบบเต็มที่ทั้งจากคนอื่น รวมไปถึงจากการเล่นผ่านมือตัวเอง
ผลงานเกมชิ้นนี้เรียกได้ว่าห่างไกลจากการเป็นเกมที่สมบูรณ์แบบ ข้อเสียตัวใหญ่ที่สุดนั่งเป็นช้างในห้องก็คือเรื่องของประสิทธิภาพของตัวเกม ไม่ว่าคุณจะเล่นเกมนี้บนเครื่องไหนจะเป็น PlayStation, Xbox หรือ PC คุณก็จะต้องพบกับการแสดงผลที่เรียกได้ว่าชวนหงุดหงิด แม้ตัวเกมจะวางจำหน่ายมานานแล้วและมีการ Patch แก้ไขประสิทธิภาพของเกมไปบ้างแล้วแต่ตัวเกมก็ยังไม่ลื่นไหลอย่างที่มันควรจะเป็น
ข้อเสียอื่น ๆ ของเกมอาจจะเป็นเรื่องรองลงไปขึ้นอยู่กับว่าคุณคาดหวังอะไรจากผลงานชิ้นนี้ แต่จุดด้อยสำคัญของเกมก็ยังเป็นเรื่องของ การเล่าเรื่อง การออกแบบระบบรองต่าง ๆ เช่นระบบค่าความสัมพันธ์ของตัวละคร สมดุลของอาชีพหรือ Vocation ต่าง ๆ ความหลากหลายของศัตรูในเกม สมดุลของไอเท็มสวมใส่ การสเกลของเลเวลศัตรู
เรียกได้ว่าปัญหาของเกมนั้นถ้าเอาจริง ๆ ไล่เรียงกันได้เป็นอีกหนึ่งบทความ แต่ถึงปัญหาทั้งหมดที่ว่ามาจะหนักหนาหรือเยอะมากขนาดไหน มันก็ยังไม่อาจบดบังส่วนที่ยอดเยี่ยมของตัวเกมอย่าง ระบบการต่อสู้ โลกอันมีเอกลักษณ์เชื้อเชิญให้ออกสำรวจ และความรักที่เราสัมผัสได้จากตลอดชิ้นงาน
คุณ Hideaki Itsuno ได้เคยให้สัมภาษณ์ถึงแนวคิดในการพัฒนา Dragon’s Dogma เอาไว้ว่า “การอยู่ในจุดซึ่งที่หมายของคุณมองเห็นได้ไม่ไกลแต่คุณก็รู้สึกตื่นเต้นกับเส้นทางที่นำไปสู่จุดนั้น”
เรียกได้ว่า “การเดินทาง” คือหัวใจสำคัญของ Dragon’s Dogma ถ้าใครที่ได้เล่นเกมตระกูลนี้มาก่อนจะรู้ว่านี่คือเกมที่การ Fast Travel นั้นทำได้ลำบากยากเย็น ผู้เล่นไม่สามารถเลือกเดินทางไปยังจุดที่ต้องการในแผนที่ได้แบบฟรี ๆ ดังนั้นนอกจากจุด Ox Cart หรือรถลากวัวในบางจุด และการเก็บสะสม Port Crystal สำหรับวางจุดวาร์ปแล้ว สิ่งที่คุณจะต้องทำตลอดทั้งเกมนี้ก็คือการ เดิน เดิน เดิน และก็ เดิน
แต่ตลอดทั้งเกมเราก็ยังรู้สึกตื่นเต้นกับการออกสำรวจ หีบสมบัติที่คุณอาจมองไม่เห็นในตอนเดินผ่านครั้งแรก ถ้ำลับที่ซ่อนอยู่ที่ริมทางในป่า ศัตรูที่ดักอยู่ระหว่างทาง และสารพัดวิบากกรรมหรือเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้ระหว่างทางก็ทำให้ทุก ๆ ครั้งที่คุณออกเดินทางคุณก็ยังรู้สึกสนุกและตื่นเต้นอยู่เสมอ
ความรู้สึกในการได้ออกผจญภัยในเกมนั้นสะท้อนผ่านการออกแบบทุกภาคส่วนของเกม เพื่อนร่วมทีมหรือ Pawn ที่สุ่มเจอระหว่างทาง และการออกแบบของภารกิจที่ไม่เฉลยเนื้อหาเป้าหมายแบบตรง ๆ แต่ “ยั่วยวน” ให้ผู้เล่นกล้าทดลอง กล้าตัดสินใจ ในตัวเลือกแบบต่าง ๆ ทำให้ทุกครั้งที่เราค้นพบอะไรใหม่ ๆ ด้วยตัวเองในเกมมันสร้างความตื่นเต้นและความสนุกแบบที่หาไม่ได้จากผลงานชิ้นอื่นขึ้นมา
ถ้าเราหยิบผลงานชิ้นนี้มาดูแบบโดยรวม ก็พอจะพูดได้ว่านี่คือผลงานเกมที่ เริ่มได้ดี แต่จบไม่สวย อย่างที่บอกเล่ากันไปตัวเกมนั้นเต็มไปด้วยข้อเสียมากมายจนไม่อาจมองข้าม แต่ก็เป็นอย่างที่เราจั่วหัวกันไว้ ถึงเป้าหมายสุดท้ายอาจจะไม่สวยงาม แต่เราก็ปฎิเสธไม่ได้ว่าบางครั้งประสบการณ์ระหว่างการเดินทางมันก็มีค่าเกินกว่าเส้นชัยจริง ๆ
