วังวนเวี่ยนว่ายในโลกของการเล่นและความเป็นจริง
LIVE DIE REPEAT หรือ เกิด ตาย วนเวียน เป็นประโยคจั่วหัวของภาพยนตร์ Edge of Tomorrow ที่ดัดแปลงจาก All You Need is Kill นิยายไซไฟของ Hiroshi Sakurazaka ที่มีเรื่องของความาสามารถของตัวเอกในการย้อนกลับมาหลังผ่านพบประสบกับความตายอย่างไม่รู้จบ เพื่อทำการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆอันนำไปสู่ความแข็งแกร่งที่มากยิ่งขึ้นในการรับมือกับศัตรู
Edge of Tomorrow (2014)
ในโลกของภาพยนตร์อาจถือว่าเป็นแนวคิดสดใหม่ แต่หากมามองดูแล้วหลายคนอาจเคยเห็นสิ่งนี้มาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโลกของวีดีโอเกม อาจไม่ใช่โดยตรง แต่วัฏจักรที่ว่านี้ หลายคนอาจคุ้นหูคุ้นตาโดยไม่รู้ตัวมาก่อนเสียด้วยซ้ำ
วัฏจักรที่พูดถึงนี้มีให้เห็นจนชินตาในโลกของวีดีโอเกม โดยเฉพาะในเกมประเภทยิงมุมมองบุคคลที่หนึ่ง หรือ First Person Shooter ที่ไล่มาตั้งแต่เกมอย่าง Quake, Unreal Tournament, Battlefield จนไปถึง Call of Duty
เกมเหล่านี้จะมีโหมดที่เป็น Deathmatch ที่จั่วหัวด้วยความตายเป็นเครื่องหมายอันคุ้นเคย อย่างน้อยก็บอกให้รู้ว่าจะมีการตายมากไปกว่าหนึ่งครั้งของแมทช์นั้น ต่างไปจากโหมดแบบดั้งเดิมของ Counter Strike ที่เป็นการตายครั้งเดียว เมื่อตายแล้วก็ต้องรอจนจบแมทช์ เข้าทำนอง You Only Live Once หรือ YOLO
สโลแกนของเบียร์ช้าง เป็นอีกหนึ่งแนวคิดที่พูดถึงแนวคิดแบบ YOLO
ในแต่ละแมทช์ของโหมดนี่ ผู้เล่นจะถูกทำให้คุ้นเคยกับความตาย การตายเป็นเรื่องง่ายๆ เพราะหากตายแล้วก็จะกลับมา อย่างไม่รู้จบจนกว่าจะมีการตัดสินแพ้ชนะที่โดยส่วนใหญ่แล้วตัดสินกันตามคะแนน ความตายในโหมดนี้จึงไม่ใช่ประเด็นหลักมากไปกว่าจำนวนแต้มในการตัดสินแพ้ชนะ
แต่ความตายก็ถูกให้ความสำคัญในฐานะของบทเรียน ไม่ต่างไปจาก Edge of Tomorrow ที่เป็นการสั่งสมการพัฒนา เพิ่มความระมัดระวัง ไปจนถึงการพัฒนาฝีมือ เพื่อให้เกิดการตายน้อยที่สุด หรือเพื่อเอาชนะฝ่ายตรงข้าม เพราะสิ่งที่จะหยุดวัฏจักรวนเวียนคือผลแพ้ชนะ เหมือนกับคน/ทีมที่มีคะแนนสูงสุดในโหมด Deathmatch/Team Deathmatch และด้วยความที่มาเร็วเคลมเร็วของมันทำให้เกมประเภทนี้เป็นที่โปรดปรานของผู้เล่นหลายคน
โหมด Multiplayer ของ Call of Duty เป็นหนึ่งในสิ่งบ่งบอกถึงความไม่จีรังยั่งยืนในชีวิตที่มาเร็วเคลมเร็ว
นอกเหนือไปจากโหมด Deathmatch ในเกมยิงแล้ว ยังมีเรื่องเรื่องถกเถียงหลายประเภทจำพวกข้อถกเถียงระหว่าง “แผ่นแท้/แผ่นก๊อป” หรือ “สงครามระหว่างแพล็ตฟอร์ม” ที่มีขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เกิดใหม่ไม่จบสิ้น
จุดจบของวัฏจักรเหล่านี้ที่วนเวียนอยู่อาจไม่เป็นที่หยั่งรู้อย่างแน่ชัด แต่ก็อาจไม่เป็นเรื่องสำคัญมากไปกว่าการพัฒนาที่ได้เรียนจากการล้ม เพื่อให้กลับมาพร้อมสิ่งใหม่ๆที่ดียิ่งกว่าเดิม เหมือนกับการถกเถียงหลายอย่าง ที่คงไม่จบลงที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเถียงชนะ แต่การเรียนรู้สิ่งใหม่ๆจากการถกเถียงก็อาจมีค่ายิ่งกว่า
