ขอมอบบทความนี้ให้แก่พ่อผู้ล่วงลับของผม ผู้เป็นหนึ่งในแฟนเกมตระกูล RE
เปิดตัวกันไปแล้วสำหรับ Resident Evil 2 ฉบับ Remake ในงาน E3 2018 บนเวที Sony (ตามไปชมความ Hype ของ Xter-Vendetta กันได้ที่นี่) ซึ่งผลงานชิ้นนี้เรียกได้ว่า Capcom จัดเต็มเรื่องคุณภาพและความใส่ใจ
ตัวผมเองเมื่อได้เห็นชิ้นงานตอนเปิดตัวก็เผลอตื่นเต้นไปด้วย และตอนได้ดู Trailer ภาพความทรงจำวัยเด็กก็หลั่งไหลพรั่งพรูกลับมา เกิดเป็นบทความที่อยากจะเขียนอยากจะเล่าถึงความผูกพันที่ผมมีกับเกมที่มีชื่อว่า Resident Evil หรือ Bio Hazard 2
Resident Evil 2 หรือที่คนยุคผมน่าจะเรียกกันติดปากในชื่อ Bio Hazard หรือ “ไบโอ” ออกวางจำหน่ายในปี 1998 หรือ 2 ปีหลังตัวเกมภาคแรกออกวางจำหน่าย ตอนนั้นผมยังอยู่ในวัยเด็กชั้นประถมเป็นเด็กซนๆหัวเกรียนธรรมดาทั่วๆไป
ที่ดูจะแตกต่างไปจากเด็กธรรมดาคนอื่นก็น่าจะเป็นการที่ “พ่อ” ของผมดันชอบเล่นเกม ผลบุญก็เลยมาตกที่ผมตรงที่เครื่องเกม Playstation 1
แนวเกมโปรดที่พ่อผมชื่นชอบก็คือเกมสยองขวัญเอาชีวิตรอด เกมตระกูลที่โด่งดังในยุคนั้นก็คงหนีไม่พ้นซีรีส์ Resident Evil และ Silent Hill หลังตัวเกม Resident Evil ภาคแรกสร้างมาตรฐานใหม่ให้กับวงการเกม “พ่อ” ผมก็นับวันรอคอยจะได้เล่นภาค 2 มาตลอด
(ตอนนั้นผมกับพ่อยังเล่นแผนผีกันหน้าตาเฉยไม่ได้สนใจอะไร) พอเกมออกวางจำหน่ายพ่อผมก็รีบไปสอยหามาเล่นทันที…
ความทรงจำของเกม Resident Evil 2 ของผมเลยไม่ใช่การสัมผัสกับเกมด้วยตัวเองแต่กลายเป็นการนั่งดู “พ่อ” เล่นเกมตั้งแต่ต้นจนจบ ซึ่งไอ้ความทรงจำการนั่งดูนั่งเชียร์พ่อเล่นเกมสยองนี่ถือเป็นความทรงจำอันมีค่าของผมเลยทีเดียว
สิ่งที่ทำให้ Resident Evil 2 แตกต่างและติดในใจผมมากที่สุดก็คือมันเป็นเกมที่พ่อผมดูจะรักที่สุดทั้งในซีรีส์และในฐานะวีดีโอเกมโดยรวม รวมๆแล้วพ่อผมน่าจะเล่น Resident Evil 2 จบไปหลายสิบครั้ง Clair A, Clair B, Leon A Hunk Tofu อะไรนี่พ่อแก่เล่นจนพรุน
ภาพที่ผมเห็นจนชินตาก็คือการที่พ่อเปิดเครื่อง Playstation หลังทำงานเสร็จ (หรือตอนที่เครื่องว่างจากการนั่งโจ้เกมของผม) และก็นั่งซัด Resident Evil 2 ผลที่ตามมาก็คือผมแทบจะจดจำตัวเกมได้ตลอดทุกช็อตตั้งแต่ต้นจนจบ จะฉากไหน ซีนอะไร เพลงไหนก็ดูจะฝังแน่นในหัวผมไปหมดทุกอัน
ผมเคยถามว่าทำไมพ่อชอบเล่นเกมนี้มากที่สุด คำตอบที่ไดัรับก็คือ “ก็มันสนุก” เป็นอันสรุปจบการโต้เถียงลงแค่ตรงนั้น…
คุณพ่อเกมเมอร์ของผมเสียชีวิตไปเมื่อ 8 ปีก่อน (และแกก็นั่งเล่นเกมจนถึงสัปดาห์สุดท้ายของชีวิต) ทิ้งความทรงจำอันงดงามของวีดีโอเกมและ Resident Evil 2 ไว้ให้ผมจนถึงวันนี้ (และสร้างความเศร้าใจให้กับผมเมื่อมานึกว่าแกจะไม่ได้เล่น Resident Evil ภาคใหม่ๆหรือภาค 2 Remake ที่พ่อน่าจะชอบ)
พอเห็น Resident Evil 2 Remake เปิดตัวผมก็เลยได้กลับมานั่งคิดถึงพ่อพร้อมกับมาคิดได้ว่า ไอ้วีดีโอเกมตระกูลนี้ดูจะส่งผลและเป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจให้ผมเดินหน้าเข้าสู่วงการเกม เป็นแรงผลักดันสู่การสร้าง GamingDose หรือทำให้ผมเป็นผมอย่างทุกวันนี้ก็ว่าได้
ด้วยเหตุผลทั้งหมดที่ว่ามา Resident Evil 2 จึงเป็นหนึ่งในเกมที่ผม “รัก” มากที่สุดและก็ทำให้ผมอยากสัมผัสภาค Remake จนแทบทนไม่ไหวเลยทีเดียว (และถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะเผาส่งไปให้พ่อเล่นเหมือนกัน ฮ่าๆๆ)
ผมเองเชื่อมั่นว่าเพื่อนๆทุกคนคงมีเกมที่ติดตรึงอยู่ในความทรงจำอยู่เหมือนกัน เป็นเกมไหนเพราะอะไรก็ลองเล่าลองแบ่งปันกันเข้ามาครับ
