“บ้าเกม” พาไปพบกับเกมมือถือที่มีดีถึงขนาดต้องบอกต่อ อะไรทำให้เขาติดใจ Juice Cubes เป็นเกมรูปแบบไหน และมีดีเช่นไร ลองไปรับชมรีวิวจากเขากันเลย
ถ้าหากจะกล่าวกันถึงแวดวงของการเขียนรีวิวชิ้นงานในปัจจุบันของผมนั้น โดยมากผมมักจะหลีกเลี่ยงงานในบาง criteria ที่ไม่สู้จะถนัดหรือรับมือไหว เป็นต้นว่าเกมบนระบบ Mobile หรือระบบ ‘มือถือ’ ที่โดยส่วนตัวแล้วไม่ได้ติดตามมันอย่างใกล้ชิดมากนัก (ทั้งที่เทคโนโลยี Mobile ในปัจจุบันก็เรียกได้ว่าก้าวไกลและมีความเปลี่ยนผ่านไปแล้วหลายส่วน…) เรียกว่าเกมดีๆ นั้นหาไม่ยาก แต่โดยมากผมก็ขอที่จะเป็น ‘ผู้บริโภค’ มากกว่าที่จะเป็น ‘ผู้วิจารณ์’ เท่าที่จะสามารถทำได้ และเคยถามตัวเองอยู่เล่นๆ ในบางครั้ง ว่าจะมีเหตุผลใด
ที่จะทำให้ผมปันใจมารีวิวเกมบนระบบ Mobile ที่ไม่สู้จะคุ้นเคย ?
ก็คงจะเป็นว่า … มันเป็นเกมที่ทำโดยเพื่อนสนิทชิดหาตั้งแต่สมัยอนุบาล และเป็นผู้สร้างล่ะครับ คิดว่ายังไง
แน่นอนว่าในเบื้องต้น ผมไม่ได้ตั้งความคาดหวังอะไรที่สูงส่งมากนัก คิดเพียงง่ายๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผลงานเกม Puzzle บนระบบ Mobile ที่มีคู่แข่งระดับเขี้ยวลากดินมากมายกระจายตัวอยู่ตามท้องตลาด เทกระจาดด้วย Apps ขึ้นเหลาชนิดเป็นรายชั่วโมงจากทั่วทุกมุมโลก ครั้นจะเบียดขึ้นไปแข่งในระดับสากลด้วยก็ยิ่งดูจะเป็นการยากเสียยิ่งกว่ายาก แต่แล้ว เมื่อผมตัดสินใจเปิดขึ้นมาเล่น ด้วยความมุ่งมั่นแค่ ‘ฆ่าเวลา’ และหารายละเอียดสำหรับเขียนบทความนั้นเอง ที่ได้พบว่า …
ไอ้ที่จะเล่นแค่ฆ่าเวลานั้นน่ะ … ผิดมหันต์เลย …
กล่าวโดยสรุป ถ้าไม่นับกับการที่ชิ้นงานนี้เป็น Puzzle ในเบื้องนอก แถมพ่วงด้วยโมเดลแบบ ‘Free to Play’ ที่ชวนกังขา แต่ Juice Cubes จาก PocketPlayLab เกมไทยหัวใจสากลชิ้นนี้ ก็ไม่ใช่งานไก่กาสุกเอาเผากิน มันมีองค์ประกอบหลายอย่างที่เข้าท่าเอาเรื่อง ทั้งกราฟิกสวยน่ารัก เล่นสนุกติดพัน และการเล่นที่ไม่ใช่แค่การสไลด์ถูหน้าจอให้หมดไปเป็นด่านๆ แต่สอดไส้ด้วยการวางแผน การใช้ความคิด และการคำนวณผลลัพธ์ กับจังหวะที่ลงตัวไม่ช้าไม่เร็ว ซึ่งเรียกว่าเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเกมแนว Casual ที่ดีในระดับสากลเลยทีเดียว
ในเบื้องต้น Juice Cubes อาจจะไม่ได้ดูต่างอะไรกับเกมแนว Puzzle บนระบบ Mobile ที่มีอยู่ทั่วไปตามท้องตลาด ที่ผู้เล่นจะต้องทำการลากชนิดของ ‘ผลไม้’ สีเดียวกันให้เป็นทางตั้งแต่สามก้อนขึ้นไปเพื่อระเบิดทำแต้ม ยิ่งลากต่อเนื่องได้มาก ก็ยิ่งระเบิดได้มาก และได้แต้มมากตามไปด้วย เป็นการเล่นขั้นพื้นฐานซึ่งใครที่เคยผ่านเกมแนวเดียวกันบนระบบ Mobile มาจะต้องคุ้นเคยและแทบจะไม่เสียเวลาในการทำความเข้าใจเลยแม้แต่น้อย กระนั้นแล้ว Juice Cubes ก็สร้างความแตกต่างจากเกมแนวกันอื่นๆ ตรงที่มันไม่เน้นความไว ด้วยการสอดไส้ของระบบที่เป็นเฉพาะของตัวเอง ทั้งการสะสมแถบบล็อคผลไม้ให้กลายเป็นลูกระเบิดได้หลากทิศทางก็ดี หรือการต่อคอมโบได้ในหลากทิศทางก็ดี เป็นต้น รวมถึงการที่ในแต่ละฉากไม่ได้จำกัดเวลา ก็ช่วยลดความสับสนพะว้าพะวงลงได้มาก และทำให้เกมการเล่นมีความผ่อนคลายสบายๆ มากยิ่งขึ้น
และจากจุดนั้นเอง ที่ Juice Cubes ได้ก้าวเข้าสู่ความหลากหลายและกระตุ้นให้เกิดการใช้สมองกับ Feature หลายๆ ตัวที่ถูกเพิ่มเข้ามาด้วยจังหวะเวลาที่ค่อนข้างเข้าท่า เพราะจุดประสงค์ของผู้เล่นจะไม่ใช่แค่การทลายบล็อคในแต่ละครั้งหรือสองครั้ง หากแต่จะยกยอดไปถึงการพิจารณาภาพรวมในการคำนวณคะแนนตอนท้ายฉาก (เมื่อหมดเทิร์น) คุณจะเลือกทางไหน ? จะยอมทำลายบล็อคแบบครั้งต่อครั้ง หรือจะยอมเก็บลูกระเบิดไว้ท้ายฉาก หรือจะลากเปิดเส้นทางให้ผลไม้เพื่อผสานกันเป็นคอมโบอย่างไร ยังไม่นับรวมถึงช่วงฉากท้ายๆ ที่จะทวีความท้าทายอย่างมีนัยสำคัญ ทั้งก้อนอิฐที่ขวางทาง , ทรายดูด และอื่นๆ ที่จะเพิ่มระดับความยากและท้าความคิดของผู้เล่นมากยิ่งขึ้น
แต่นอกเหนือจากความท้าทายในระดับที่กำลังดีแล้ว องค์ประกอบอื่นๆ อย่างกราฟิกสีสวยและเพลงประกอบน่ารักก็ยังคงมีอยู่ครบถ้วนไม่ขาดไม่เกิน ซึ่งก็มั่นใจว่าจะสร้างความเพลิดเพลินให้กับผู้เล่นได้ค่อนข้างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม ด้วยความที่ Juice Cubes นั้นเดินมาในทางสาย Free to Play ที่เปิดให้โหลดเล่นฟรีแบบไม่เสียค่าใช้จ่าย ก็ทำให้เกมนี้หนีไม่พ้นความจริงอันเป็นสิ่งที่ติดมากับโมเดลธุรกิจดังกล่าว อย่างเช่นระบบการให้เลือกซื้อไอเทมที่มีให้ใช้ภายในเกมเพื่อเพิ่มประโยชน์ในบางสถานการณ์ (เช่น บล็อคระเบิดที่มากขึ้น , การเปิดเข้าสู่ฉากใหม่ๆ ในช่วงท้าย , เพิ่มจำนวนเทิร์นสูงสุดต่อหนึ่งฉาก/หนึ่งครั้ง) แต่มันก็เป็นเพียงข้อปลีกย่อยที่เล็กน้อยและไม่ได้สลักสำคัญอะไร ไม่ได้เป็นข้อได้เปรียบเสียเปรียบที่ใหญ่จนเห็นได้ชัด เรียกว่าต่อให้คุณโหลดมาเล่นแบบไม่จ่ายเงินซื้อไอเทมสักบาท ก็ไม่ทำให้ประสบการณ์ที่ได้รับจากตัวเกมหลักนั้นลดน้อยถอยหลังลงไปแต่ประการใด (และนั่นคือคำยืนยันแรกของผม ที่ได้การรับรองจากเพื่อนผู้พัฒนาเกมนี้โดยตรง…)
อีกประการหนึ่ง ด้วยความที่ Juice Cubes วางตำแหน่งแห่งที่ของตนเองให้เป็นเกม Puzzle บนระบบ Mobile มันยากที่จะหลีกเลี่ยงได้ถึงการเปรียบเทียบที่มันจะได้รับ ท่ามกลางชิ้นงานเกมประเภทเดียวกันบนระบบดังกล่าวที่ยังคงมากมาย ใหญ่น้อยแตกต่างที่พร้อมวางขึ้นเหลาของ Apple Store และ Play Store แม้กระทั่งในขณะที่พี่ๆ เพื่อนๆ กำลังอ่านบทความชิ้นนี้อยู่ก็ตาม โชคดีที่โมเดลธุรกิจของตัวเกม บวกกับการอุ้มชูและดูแลโดย Rovio Entertainment ผู้สร้างเกมนกยิงหมูสุดฮิต Angry Birds ที่ขันอาสาเป็นผู้จัดจำหน่ายในภูมิภาคสากล เป็นกันชนที่จะช่วยลดแรงเสียดทานในตลาดระดับโลกลงไปได้บ้าง แต่หนทางข้างหน้าของเกมนี้ ก็ยังคงเป็นสิ่งที่เราต้องมาลุ้นและเอาใจช่วยกันต่อไปในอนาคต
แต่สุดท้ายนี้ กับเวลาที่ผมทุ่มให้กับการสไลด์หน้าจอ การระเบิดแถวบล็อค และการคิดพิจารณาเพื่อแก้ปริศนาทำคะแนนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก็นับว่ามากมายและเรียกได้ว่าเป็นความ ‘แปลก’ สำหรับตัวเองทีเดียว กับการที่จะมานั่งติดพันเล่นเกม Puzzle กันถึงระดับเช่นนี้ ทั้งหมด ไม่ได้เกี่ยวกับว่านี่เป็นเกมที่เพื่อนสนิทของผมมีส่วนร่วมในการพัฒนา (เพราะเพื่อนคนนี้ มาตรฐานเรื่องเกมที่ดีหนักข้อกว่าผมซะอีก…) ไม่ได้มีประเด็นที่ว่าเป็นเกมไทยที่ต้องร่วมด้วยช่วยกันอวย (‘เกมไทย ไทยไม่เล่นแล้วจะเล่นเกมอะไร !!!? [ก็เล่นเกมที่ดีที่เราอยากเล่นไงครับ…])
ไม่ใช่ด้วยประเด็นเหล่านี้แน่ๆ …
กล่าวโดยสรุป Juice Cubes อาจจะไม่ใช่เกมที่ดีถึงระดับจะเดินขึ้นไปรับรางวัล Of The Year จากหมวดหมู่หรือสถาบันไหน (และก็เป็นสิ่งที่เพื่อนของผมรับรู้ด้วยความฮาปนเบียร์เช่นกัน…) แต่ถ้าวัดกันในแง่ของการเป็น ‘เกม Casual’ ระดับคุณภาพแล้ว ด้วยองค์ประกอบศิลป์ และ Elements ที่เข้าถึงได้ง่าย แต่ไม่ขาดไร้ซึ่งระบบการเล่นที่ต่อยอดเป็นความท้าทายติดพันด้วยนั้น ทีมพัฒนาก็สามารถยืดอกภูมิใจกับผลงานนี้ได้อย่างไม่ต้องอายใครได้สบายๆ
ณ จุดนี้ ในขณะที่ผมกำลังสไลด์หน้าจออยู่ในฉากที่ 101 เพื่อหาทางแก้ปริศนาของตัวเกมด้วยความสนุกสนาน โดยพลัน ผมก็นึกต่อออกไป ว่าแท้จริงแล้วนิยามของการ ‘สร้างเกมที่ดี’ นั้น คือสิ่งใดกันแน่ ?
กราฟิกสวยงามหยดย้อย คมกริบทุกอณูเฉดสี ? ก็อาจจะใช่
เนื้อเรื่องสุดยอดอลังการ มีนัยทางสังคม ปรัชญา ชีวิต ต่อยอดเป็นทางเลือกและผลลัพธ์กันตราตรึง ? ก็ควรนะ
ระบบการเล่นสุดมันส์ เปิดกว้าง แปลกใหม่ ? ก็โอเค
ทั้งหมดที่กล่าวไปอาจจะไม่ผิด แต่ถ้าจะมีคำชมไหนที่ผมอยากจะมอบให้กับ Juice Cubes เกม Puzzle ฟอร์มเล็กบนระบบ Mobile ก็คงจะเป็นการที่มันเป็นเกมระดับ ‘กลางๆ’ ที่สามารถผสานทุกสิ่งได้ในระดับที่พอเหมาะพอสม ผสมกันจนกลายเป็นชิ้นงานที่เล่นได้สนุกตามที่ และทางที่มันควรเป็น …
และมันมีนิยามเพียงง่ายๆ สำหรับสภาวะน่าสบายดังกล่าว …
“ความกลมกล่อม” … น่าจะใช่ … ผมว่านี่แหละ คือนิยามของเกมที่ดีที่ควรจะเป็นน่ะครับ
เรื่อง :: สุกฤษฏิ์ บูรณสรรค์
ข้อดี :: เกมการเล่นเรียบง่าย แต่ท้าทายในระดับที่ดี , องค์ประกอบศิลป์น่ารักเข้าถึงได้กับทุกเพศทุกวัย , เล่นฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย
ข้อเสีย :: ยากจะหลีกเลี่ยงการเปรียบเทียบกับเกมแนวเดียวกันบนระบบ Mobile , โมเดลแบบ Free-to-Play ยังชวนให้กังขาถึงทิศทางในอนาคตอยู่มาก , ยังขาดปัจจัยที่ช่วยให้นำกลับมาเล่นซ้ำ (ยกเว้นเล่นเพื่อแข่ง score attack)
สรุป :: ดูเผินๆ เหมือนเกม Puzzle ธรรมดาทั่วไป แต่ถ้าได้ลองเผลอใจเล่น ก็บอกลาเวลาที่มีไปได้เลย …
คะแนน :: 7.7
