เนื้อเรื่อง Wuthering Waves แปลไทย – Chapter 1 Act 1 “เสียงสะท้อนครั้งที่หนึ่ง” (Part 1)
ย้อนอ่านเรื่องราวก่อนหน้า
- เนื้อเรื่อง Wuthering Waves แปลไทย – ปฐมบท “พรแด่ดวงดาราที่จางหาย” | GamingDose
- เนื้อเรื่อง Wuthering Waves แปลไทย – Chapter 1 Act 1 “วาจาพิศวง” | GamingDose
คำศัพท์และโลกภายในเกมเพื่อความเข้าใจในการอ่านกัน
Chixia: เอาล่ะ เอาไงกันต่อดีพวกเรา? ไปหาอะไรกินกันก่อนไหม?
Rover: ฟังดูเข้าท่าดี
Baizhi: ฉันต้องกลับไปที่สถาบันก่อน ทั้งเรื่องความผิดปกติที่ Gorges of Spirits เรื่อง Tacet Field ที่ก่อตัวขึ้นมาใหม่ และเรื่องปรากฏการณ์ Waveworn ฉันควรจะไปรายงานเรื่องพวกนี้ให้เร็วที่สุด
Yangyang: ส่วนฉันต้องไปส่งรายงานเรื่องของพวกเรา และต้องเตรียมเอกสารที่จำเป็นให้ Rover ในการเข้าพบท่านผู้พิพากษาสูงสุดด้วย
Rover: โอเค…
Chixia: งั้นฉันจะพา Rover ที่หอคอย Nexus เพื่อลงทะเบียนก่อน แล้วค่อยไปเดินเล่นกันสักพัก เขาเพิ่งมาถึง จะปล่อยให้รออยู่นอกศาลากลางนครหลวงโดยไม่มีอะไรทำ คงไม่เหมาะเท่าไร เรื่องการต้อนรับน่ะ เป็นเรื่องที่เราใส่ใจเป็นพิเศษเลย นายรู้ไหม!
Yangyang: งั้นฉันจะปล่อยให้ Chixia ดูแลนายไปก่อนแล้วกัน โอเคไหม? แล้วฉันจะติดต่อไปเมื่อเรื่องเอกสารเสร็จนะ
Chixia: ไว้ใจฉันได้เลย!
Baizhi: ฉันจะส่งข้อมูลของ Resonmedical Science ไปให้ เราจำเป็นต้องตรวจสอบร่างกายนายอีกที เพื่อให้มั่นใจว่านายไม่เป็นอะไรจริง ๆ เอาไว้มาที่สถาบันหลังเข้าพบท่านผู้พิพากษาแล้ว ถ้านายไม่มีแผนจะไปทำอย่างอื่นก่อนละก็นะ อาการเฉพาะทางก็ต้องรักษาด้วยวิธีการเฉพาะทางที่มีในสถาบัน Huaxu เท่านั้น และพวกนักวิจัยหลาย ๆ คนคงสนใจร่างกายนายแน่ ๆ แน่นอนว่ารวมถึงฉันด้วย
Yangyang: นี่ Baizhi ประโยคสุดท้ายนั่นน่าจะมีคำพูดที่ดีกว่านี้นะ…
Baizhi: จริงด้วยสินะ ฉันยอมรับว่าถ้อยคำของฉันอาจตกหล่นในรายละเอียดไป ขอฉันพูดใหม่แล้วกัน..
Chixia: คุยกันเสร็จรึยังเนี่ยพวกเธอ? ไม่เห็นต้องคุยกันเยอะเลย รีบไปกันเถอะ ฉันจะได้มีเวลาพา Rover ไปดูหลาย ๆ อย่างมากขึ้น! Jinzhou น่ะ มีอะไรสนุก ๆ เพียบเลยนะ ทั้งเชิดสิงโต งานรวมตัวเหล่าผู้กล้า สแตนด์อัปโชว์ หรือแม้แต่งานชิงแชมป์ประลองฝีมือ และอีกเพียบให้ลอง อยากเจออะไร นายได้เจอหมดแน่!
Rover: Yangyang, Baizhi ไว้เจอกันนะ
เราจะได้ Chixia เป็นเพื่อนร่วมทางคนแรก เป้าหมายต่อไปของเราคือลงทะเบียนกับเสาสัญญาณขนาดใหญ่หรือ Nexus Beaconในเมือง Jinzhou โดยเมื่อไปถึง Chixia จะอธิบายคร่าว ๆ ให้เราฟัง
Chixia: ถึงแล้วล่ะ หอคอย Nexus ของเมือง Jinzhou
Rover: หอคอย Nexus?
Chixia: ใช่แล้วล่ะ คิดซะว่ามันเป็นเหมือนตัวเซิร์ฟเวอร์ขนาดใหญ่ที่สุดของเมือง เป็นศูนย์กลางระบบ ฉันเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเทคโนโลยีสักเท่าไรด้วยสิ เอาแบบง่าย ๆ เลย มันเป็นทั้งเครื่องนำทาง ระบบป้องกัน และศูนย์ข้อมูลระดับภูมิภาค ทั้งหมดนี้รวมอยู่ในเครื่องใหญ่ ๆ นี่ในเครื่องเดียวไงล่ะ แถมข้อมูลมันยังแชร์ณ่วมกันระหว่างเครื่องทั้งหมด แค่เปิดใช้งานอย่างใดอย่างหนึ่ง ข้อมูลแผนที่และอื่น ๆ ก็จะลิงค์เข้ากับเครื่องส่งสัญญาณของนาย เจ๋งไปเลยใช่ไหมล่ะ? ลองเอาเครื่องส่งสัญญาณ (น้ำเต้า) ของนายไปวางไว้ตรงนั้นดู
Rover จะใช้เครื่องส่งสัญญาณรูปน้ำเต้าไปวางไว้ที่ใจกลาง Terminal และข้อมูลระบบและทุก ๆ อย่างภายในอาณาเขต Jinzhou ก็ถูกอัปโหลดเข้ามาให้เราได้เห็นทั้งหมด หลังจากเสร็จขั้นตอนนี้ Yangyang จะติดต่อเรามา พร้อมบอกว่าให้เตรียมตัวเข้าพบผู้พิพากษาสูงสุดที่ศาลากลางได้แล้ว
Yangyang: ฉันเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้วนะ Rover ถ้านายพร้อมแล้วก็มาเข้าพบท่านผู้พิพากษาสูงสุดได้เลย Chixia เธอช่วยพา Rover ไปที่ศาลากลางได้ไหม?
แม้ไม่มีคำตอบ แต่ทั้งเราและเธอก็มุ่งหน้าสู่ศาลากลางแห่งนคร Jinzhou เมื่อไปถึงจะมีลิฟต์มุ่งตรงสู่ด้านบน โดยมี Yangyang ยืนรออยู่แล้ว
Chixia: ครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่เห็นคนมาอยู่หน้าศาลากลางเยอะขนาดนี้
Yangyang: ฉันก็แปลกใจเหมือนกัน ไม่เคยเห็นคนเยอะขนาดนี้ แถมยังไม่ใช่บุคลากรที่นี่อีก
Rover: พวกเขามาเพื่อเข้าพบผู้พิพากษางั้นเหรอ?
Yangyang: คนส่วนใหญ่มาเพื่อยื่นขอเป็นผู้ชมน่ะ แต่ได้ยินว่าโดนปฏิเสธหมดเลย
Rover: ใครออกคำสั่งปฏิเสธกัน?
Yangyang: องครักษ์ของท่านผู้พิพากษาน่ะสิ ส่วนคนที่ยังอยู่แถวนี้ คือพวกมาเป็นตัวแทนคนอื่น ไม่ก็ดื้อรั้นเกินจะยอมถอย มีไม่กี่คนที่เข้าไปข้างใน บอกว่า “เพียงท่านหญิง Sanhua จ้องมองอย่างเยือกเย็น” พวกเขาก็โดนบังคับให้เดินออกมาแล้ว
Chixia: อะไรกันน่ะ คำอธิบายแบบนั้น อย่างกับเจอผู้หญิงมีงูบนหัวแล้วกลายเป็นหินเลยนะ
*อ้างอิงถึง Medusa*
Rover: Sanhua นี่ใครกัน?
Yangyang: องครักษ์ส่วนตัวของท่านผู้พิพากษาน่ะสิ
Chixia: ฉันเคยได้ยินชื่อนั้นนะ เธอได้ฉายาว่า “แสงแห่งความตายผู้ฟาดฟันทุกสิ่งและงดงามราวน้ำแข็ง” ข่าวลือเขาว่าอย่างนั้นน่ะ
Rover: พวกเขาคงรอฉันอยู่แหละ
Chixia: มั่นใจดีนะ! แต่ก็เห็นด้วยแหละ ฟังจากที่ท่านผู้พิพากษาพูดนี่มันตรงกับนายแทบจะทุกข้อแล้ว
Rover: ข้อความโฮโลแกรมนี่มันบันทึกล่วงหน้าไว้ได้ไหมนะ?
Chixia: แน่นอนสิ พวกเขาทำได้
Yangyang: คิดอะไรอยู่เหรอ Rover?
Rover: เธออาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่ต้องดึงดูดความสนใจทั้งหมดมาที่นี่
Yangyang: หมายความว่า…?
Rover: เธอจะใช้อะไรตัดสินใจกันนะ ว่าคนไหนใช่หรือไม่ใช่แขกที่เธอต้องการพบ…
Yangyang: ตามความคิดนายไม่ทันจริง ๆ นะ แต่ฉันคิดว่าการเข้าพบท่านผู้พิพากษาก็คงไม่เสียหายอะไรหรอก
Chixia: ฉันก็ด้วย แต่ยังไงก็ตาม การเข้าพบเธอก็คงดีที่สุดแล้วล่ะในตอนนี้ ไม่ว่าเธอจะเตรียมอะไรไว้ให้ Rover ก็ตามที
Rover: ฉันก็คิดอย่างนั้นแหละ
Yangyang: คิดว่าไงล่ะ Rover? อยากได้ความทรงจำคืนเร็ว ๆ หรือเปล่า?
Rover: ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกัน
Yangyang: ถ้าเป็นแบบนั้นละก็… ลองเข้าพบท่านผู้พิพากษาก่อนเถอะ เธออาจจะมีคำตอบที่นายตามหาอยู่ก็ได้ แต่พวกเราไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปกับนาย Chixia กับฉันจะรออยู่ข้างนอกนี่
Chixia: ใช่แล้ว พวกเราจะอยู่นี่แหละ ถ้ามีเรื่องอะไรก็ตะโกนดัง ๆ เลยนะ เอ๊ะ ไม่ได้สิ มีกฎห้ามส่งเสียงดังภายในศาลากลางนครหลวงนี่นา
หลังจบการสนทนา เราจะเดินเข้าไปยังศาลากลางนครหลวง ภายในคือสถานที่อันโอ่อ่าสง่างาม มีเจ้าหน้าที่อยู่ภายในไม่กี่คนเท่านั้น และเมื่อเราเดินไปจนถึงสุดทาง เจ้าหน้าที่ต้อนรับจะพาเราเข้าไปชั้นในอีกต่อ
Receptionist: ได้โปรดตามฉันมา
Receptionist: กรุณานั่งรอก่อนค่ะ ท่านหญิง Sanhua จะมาพบคุณในไม่ช้า
เจ้าหน้าที่ต้อนรับนำเครื่องดื่มมาวางให้ และในขณะที่เธอหันหลังเดินไป หญิงสาวอีกคนก็เดินสวนมา ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Sanhua เธอมีรอยปาน Tacet Mark อยู่ในดวงตาขวา เมื่อมาถึงเธอก็ใช้ดวงตาคู่นั้นตรวจดูตัว Rover ทันที เธอทำหน้าตกใจเล็กน้อย แต่เมื่อดูเหมือนจะไม่มีอะไรผิดปกติ เธอก็ยิ้มอย่างผ่อนคลาย
Sanhua: ยินดีที่ได้พบ และขออภัยด้วยที่มาช้า ฉันชื่อ Sanhua เป็นองครักษ์ของท่านผู้พิพากษาสูงสุด
Rover: เรียกฉันว่า Rover แล้วกัน
Sanhua: ฉันเสียใจที่ต้องบอกว่าตอนนี้ท่านผู้พิพากษาไม่อยู่ แต่ก่อนที่ท่านจะไป ท่านสั่งให้ฉันนำสัญลักษณ์นี้และของขวัญต้อนรับนี้มาให้คุณ และบอกว่าในระหว่างนี้ให้ลองสืบหาดูว่าสัญลักษณ์พวกนี้มันหมายถึงอะไร แล้วคุณอาจจะพบสิ่งที่ต้องการได้เร็วขึ้น ฉันต้องขอโทษด้วยจริง ๆ แต่วางใจได้ ท่านจะมาพบคุณแน่ ๆ ในเวลา 3 วัน
จากนี้จะเป็นส่วนของการเลือกถาม-ตอบจากตัวเลือกทั้งหมด
Rover: แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าสัญลักษณ์พวกนี้มันหมายถึงอะไรน่ะ?
Sanhua: สำหรับสัญลักษณ์พวกนี้ ท่านไม่ได้ตั้งใจจะให้คุณสับสนกับปริศนาต่าง ๆ หรอก แต่ควรจะเป็นเบาะแสที่จะนำคุณไปสู่ความจริง และท่านก็เสียใจอย่างมากที่ไม่ได้ส่งข้อความถึงตัวคุณด้วยตัวเอง เราให้ความสำคัญกับคุณมากกว่าที่คุณคิดนะ รวมไปถึงข้อมูลต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับคุณด้วย
Rover: ทำไมต้อง 3 วันล่ะ?
Sanhua: เพราะท่านต้องใช้เวลาอย่างน้อย 3 วัน ในการทำงานปัจจุบันให้เสร็จ แต่ท่านอยากให้คุณวางใจว่าภายใน 3 วัน ท่านจะมาพบคุณด้วยตัวเอง ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม
Rover: แล้วมีอะไรให้ฉันช่วยเหลือไหม?
Sanhua ตกใจ หลังได้ยินประโยคนี้
Sanhua: นี่คุณ… ฉันจะบอกท่านผู้พิพากษาถึงความเอื้อเฟื้อของคุณแน่นอน โปรดรับคำขอบคุณอย่างจริงใจจากฉันไว้ด้วยนะ ใช่แล้วล่ะ ท่านผู้พิพากษาต้องการความช่วยเหลือจากคุณ แต่คุณไม่ต้องรีบตัดสินใจตอนนี้หรอกนะ ท่านไม่อยากกดดันให้คุณทำในสิ่งที่คุณไม่ต้องการ ที่เราเชิญคุณมา ก็เพื่อให้มารับทราบถึงสถานการณ์ของเราก่อนตัดสินใจ
Rover: แล้วผู้พิพากษาอยู่ที่ไหนกัน?
Sanhua: ขอโทษด้วย แต่ฉันเปิดเผยเรื่องนี้ไม่ได้ แต่โปรดเชื่อเถอะว่าท่านอยากจะพบกับคุณจริง ๆ
Rover: เกิดอะไรบางอย่างขึ้นกับเธอหรือเปล่า?
Sanhua: ขอโทษที่ไม่มีคำตอบที่ดีกว่านี้ให้แล้วนะ ท่านผู้พิพากษามีงานบางอย่างที่ท่านต้องจัดการด้วยตัวคนเดียว แต่ท่านไม่เคยลืมแม้แต่วินาทีเดียวเกี่ยวกับการมาพบคุณ เธอไม่รู้ว่าคุณจะมาถึงตอนไหน เลยไม่ได้อยู่ต้อนรับคุณ
Rover: เข้าใจแล้ว แล้วคุณแน่ใจได้ยังไงว่าฉันคือแขกคนนั้น?
Sanhua: ท่านผู้พิพากษาไม่ได้อยู่ที่นี่ ฉันจะยืนยันคำตอบนี้ในนามของท่านไม่ได้ แต่คุณ คุณคือคนพิเศษอย่างแท้จริง
Rover: ฉันได้ยินมาว่ามีหลายคนถูกขอให้ออกไปจากที่นี่แบบ “สุภาพ”
Sanhua: เกี่ยวกับเรื่องนั้น… ดวงตาของฉันสามารถมองเห็นคลื่นความถี่ของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดได้ แต่ถ้าพูดให้ถูกก็คือ “คลื่นความถี่” เป็นเพียงอย่างเดียวที่ฉันมองเห็น และคลื่นความถี่ของคุณ ก็เหมือนกันกับของท่านผู้พิพากษา
Rover: คลื่นความถี่ฉันมันเป็นแบบไหนกัน?
Sanhua: ดูเที่ยงตรง และจริงแท้ ไม่มีอะไรบิดเบือนตัวตนของคุณเลย จากสายตาของฉัน คุณดูเป็นตัวของตัวเอง
Rover: แล้วคลื่นความถี่ของคนอื่นมันเป็นยังไงล่ะ?
Sanhua: มันช่างแตกต่างกัน…
ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง Rover ดูออกว่า Sanhua ไม่ค่อยจะอยากพูดถึงเรื่องนี้ต่อ
Sanhua: ฉันขอเครื่องส่งสัญญาณของคุณสักครู่จะได้ไหม?
Rover: เครื่องส่งสัญญาณของฉันงั้นเหรอ?
Sanhua: ใช่ น้ำเต้าที่เอวของคุณนั่นแหละ อุปกรณ์ที่ Resonator มีกันทุกคน ท่านผู้พิพากษาคิดว่าคุณอาจต้องการมัน
Rover ยื่นเครื่องส่งสัญญาณน้ำเต้าไปให้และรออยู่ชั่วขณะหนึ่ง
Sanhua: โมดูลอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ของเครื่องส่งสัญญาณได้รับการอัปเกรดเป็นเวอร์ชันล่าสุดทั้งหมดแล้ว ทีนี้สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ทั้งเซนเซอร์, เครื่อง Levitator และ Grapple จะพร้อมใช้งานอย่างเต็มรูปแบบ ตอนนี้คุณได้รับสิทธิ์ให้เข้าถึงทุกพื้นที่ใน Jinzhou ฉันได้ส่ง ID ของเครื่องส่งสัญญาณของคุณไปที่ Resonance Beacon ทุกจุด แค่ใช้เครื่องส่งสัญญาณนี้ไปยืนยันที่ Beacon ที่คุณเจอก็พอ ตอนนี้คุณจะไปที่ไหนก็ได้อย่างอิสระ
Rover: รวมไปถึงศาลากลางแห่งนี้ด้วยไหม?
Sanhua: ใช่แล้ว รวมถึงที่นี่ด้วย เข้าถึงทุกสิ่งที่อำนวยความสะดวกเลย ฉันขอถามหน่อยได้ไหม ตอนนี้คุณมีที่พักในเมืองนี้หรือยัง? ถ้ายังละก็ ท่านผู้พิพากษาเตรียมที่พักไว้ให้ที่ศาลากลางแห่งนี้แล้ว
ตรงนี้จะมีคำตอบทั้งหมด 4 ข้อ มีติดตลก 2 ข้อ คือ (Home sweet home / Royal suite. Here I come! / That won’t be necessary. / I have other plans.)
Rover: ที่พักสุดหรู ฉันมาแล้ว!
Sanhua: ถ้าจะเข้าพักเลย ฉันจะพาไปเอง
Rover: เพื่อนฉันรออยู่ด้านนอกน่ะ
Sanhua: เข้าใจแล้ว กลับมาที่นี่ได้เสมอ เราพร้อมต้อนรับทุกเวลา
หลังจบการสนทนา เราจะได้ของมาสี่ชิ้น คือผลไม้สีดำ (Black Fruit) / ใบไม้ (Leaf) / Small Device (อุปกรณ์ขนาดเล็ก) / Sugar Pearl (ไข่มุกสีน้ำตาล) ซึ่งเป็นของที่ผู้พิพากษาทิ้งไว้ให้เรา จากนั้นเราจะออกไปหา Yangyang และ Chixia ที่รออยู่ด้านนอก
Chixia: Rover! ไปนานจัง แล้วของนั่นอะไรน่ะ ผู้พิพากษาของเราเป็นพวกพูดมากหรือไง
*สื่อถึงใช้เวลานานเกินไป*
Rover จะเล่าสถานการณ์ที่ไปเจอกับ Sanhua ให้ Chixia และ Yangyang ฟัง
Chixia: ก็แปลว่า ท่านผู้พิพากษาไม่ได้อยู่ที่นี่
Yangyang: …
Rover: สีหน้าดูไม่ค่อยดีเลยนะ Yangyang?
Chixia: ฮะ ๆ นั่นสิ
Yangyang: Chixia… ทั้งพื้นที่ Tacet Fields ที่เพิ่มมากขึ้น พวก Tacet Discords ที่แข็งแกร่งขึ้น แถมตอนนี้ท่านผู้พิพากษาก็หายตัวไป…
Chixia: แล้วก็ยังมี Rover ผู้ลึกลับคนนี้!
Yangyang: ฉันกลัว…
Rover: Jinzhou อาจตกอยู่ในอันตราย
Chixia: ก็นะ แต่เราก็รายงานสถานการณ์ที่ศาลากลางแล้ว ที่กระทรวงการรบแล้ว แล้วก็ที่สถาบันแล้วด้วย พวกเราทำทุกอย่างที่ทำได้ไปแล้วนะ ที่ฉันจะบอกคือ ที่นี่คือ Huanglong นะ! แล้วเรากำลังพูดถึง Jinzhou! เราผ่านอะไรมาตั้งเยอะในช่วงเวลาพันกว่าปีที่ผ่านมา ฉันว่าเดี๋ยวเราก็ผ่านมันไปด้วยกันได้น่า ภัยพิบัติ Tacet Discords เกิดขึ้นทุกปี แต่เราวางใจฝีมือท่านนายพล Jiyan กับท่านผู้พิพากษาได้ แล้วก็เทพผู้พิทักษ์ด้วย อย่าห่วงเลย
Yangyang: “พวกเรายืนหยัดเป็นหนึ่งเดียว เป็นปราการแห่งพลัง หนึ่งราวกับพัน ไร้พ่ายในการต่อสู้” พูดได้ดี Chixia แล้วเธอมีแผนจะทำอะไรต่อล่ะ Rover?
Rover: พักผ่อนสัก 3 วัน นั่นแหละแผนฉัน
Chixia: เข้าใจล่ะ แผนพักผ่อน 3 วัน! งั้นก็ไปผ่อนคลายกันหน่อย ไว้สืบหาเบาะแสของสัญลักษณ์ที่ว่านั่น ตอนมีโอกาสก็แล้วกัน แต่นี่มันทำให้ฉันนึกถึงสัญลักษณ์ของการมีชีวิตอยู่ อะไรพวกนั้นเลย อย่างกับว่านายกำลังมีเดทลับหรืออะไรสักอย่าง แต่ผู้พิพากษาเขามีแผนอะไรกันนะ?
Rover: เธอกำลังมองหาเนื้อคู่อยู่มั้ง
Chixia: เนื้อคู่เหรอ เอ๋…
Yangyang: ท่านผู้พิพากษาได้ทิ้งเบาะแสเอาไว้ในสัญลักษณ์นี่ และเป็นเบาะแสที่มีเพียงผู้เหมาะสมเท่านั้นที่จะถอดรหัสมันได้ แต่ Rover ก็สูญเสียความทรงจำอยู่ และอาจจะลืมวิธีการถอดรหัสที่ตกลงกันไว้ ไม่สมเหตุสมผลเลย หรือเธออยากนายสังเกตเห็นอย่างอื่นกันนะ? นี่ Rover ถ้าไม่รังเกียจ พวกเราขอดูสัญลักษณ์นั่นหน่อยสิ
Rover หยิบเอาสิ่งของทั้ง 4 ออกมาให้ Yangyang และ Chixia ดู
Chixia: ของพวกนี้มันมีอะไรพิเศษกันเนี่ย?
Rover: ยื่นอุปกรณ์ขนาดเล็กให้
Yangyang: นี่มัน..เหมือนกับนาฬิกาแดดขนาดเล็ก
Rover: นาฬิกาแดดงั้นเหรอ?
Yangyang: เป็นอุปกรณ์บอกเวลาด้วยการใช้ทิศทางของแสงแดดน่ะ นาฬิกาแดดของ Huanglong จะมีเส้นบอกเวลา 12 ช่วงใน 1 วัน ทุกช่วงเวลาจะมีความยาว 2 ชั่วโมง บางช่วงจะแสดงถึงฤดูกาลและเดือนด้วย แต่นาฬิกาแดดเรือนนี้มันดูแปลกไปเล็กน้อยนะ เวลาของเรือนนี้มันแสดงด้วยกิ่งก้านของโลกทั้ง 12 กิ่ง วาดอยู่บนวงแหวนรอบนอกของพื้นผิว ส่วนวงแหวนด้านใน แสดงถึง “สัญลักษณ์ทั้งสี่” แต่ละอันบ่งบอกถึงทิศทางที่สำคัญ พวกนี้คือสัตว์มงคลทั้งสี่ชนิดที่มีชื่อเสียงในตำนานของ Huanglong ว่ากันว่าจะปกป้องผู้คนทั้งสี่ทิศ ตามปกติแล้ว มังกรครามพิทักษ์ตะวันออก พยัคฆ์ขาวพิทักษ์ตะวันตก หงส์แดงพิทักษ์ใต้ และเต่าดำพิทักษ์เหนือ นาฬิกาแดดนี้ควรจะบอกทั้งเวลาและทิศทาง แต่มันไม่มีเข็มทิศ แถมตอนนี้ก็ไม่มีแสงแดด ไม่มีประโยชน์อะไรเลยล่ะ
Chixia: เอ่อ.. ดูท่าต้องใช้พลังสมองเยอะกว่าที่คิดนะ…
Rover: หยิบไข่มุกสีน้ำตาลให้
Chixia: ลูกกวาดนี่? ตอนเด็ก ๆ เคยได้มาด้วยล่ะ คิดว่ามันน่าจะชื่อ Sugar Pearls หรือเปล่านะ? แต่ฉันไม่ได้เห็นของพวกนี้มาสักพักแล้ว น่าจะตกยุคไปแล้วล่ะมั้ง
Yangyang: เห็นแล้วคิดถึงวัยเด็กเลยล่ะ ฉันจำรสชาติมันได้ หวานมากเลย ตอนเด็ก ๆ ฉันกลัวมากตอนที่จะต้องฉีดยาป้องกันไข้หวัดใหญ่ พวกพี่ ๆ พยาบาลก็จะแจกขนมแบบนี้เป็นรางวัล แต่..มันจะเป็นสัญลักษณ์ของอะไรกันล่ะเนี่ย?
Rover: หยิบใบไม้ให้
Chixia: ใบไม้นี่สีแปลก ๆ นะ บอกไม่ถูกเลยว่ามาจากต้นอะไร
Yangyang: ฉันว่าฉันรู้สึกอะไรบางอย่างกับมัน เอ่อ.. ช่างเถอะ มันไม่ค่อยชัดเจนเท่าไร บางทีฉันอาจจะแค่คิดไปเอง
Rover: นี่คือทั้งหมดแล้วล่ะ
Yangyang: ฉันกับ Chixia พอจะรู้จักเจ้าไข่มุกน้ำตาลนี่อยู่บ้างตอนยังเด็ก นายล่ะจำอะไรได้บ้างไหม Rover?
Rover: ไม่คุ้นเลย..
Chixia: ถ้าพูดถึงพวกลูกกวาด ไม่น่าจะมีใครรู้ดีไปกว่าพวกเด็ก ๆ ในเมืองแล้วล่ะ
Rover: งั้นลองไปถามพวกเด็ก ๆ แล้วกัน
โปรดติดตามต่อใน Part ที่ 2
หากอยากหาข้อมูล สอบถามข้อมูลเกมเพิ่มเติม หรืออ่านเนื้อเรื่องของเกมแปลเป็นภาษาไทย สามารถเข้าร่วมกลุ่มผู้เล่นได้ โดยกดที่รูปภาพด้านล่าง