อะไรกันนะที่ทำให้หลายคนติดหนึบงอมแงมกันขนาดนี้
“จะจับโปเกม่อนกันไปถึงไหนวะ”
เชื่อว่าหลายคนที่ไม่ได้เล่นคงผุดเข้ามาในหัว เมื่อได้เห็นภาพเหล่าโปเกม่อนเทรนเนอร์นั่งเฝ้าในจุดป๊อปปูล่าร์ต่างๆ ประจำเมือง ราวกับพรุ่งนี้จะมีมั้ยไม่รู้ ที่รู้ๆ กูขออีกซักตัว!
ปฏิเสธไม่ได้ว่าการมาถึงของ Pokemon Go ทำให้ชีวิตหลายคนเปลี่ยนไปจริงๆ สังเกตได้จากตามไหล่ทาง ข้างทาง ไปจนถึงตามห้างที่ใครผ่านไปผ่านมาคงจะเห็นเป็นภาพที่คุ้นตากันไปแล้ว อะไรกันนะที่ทำให้หลายคนติดหนึบงอมแงมกันขนาดนี้
90s nostalgic memories
ยุค 90s ของจริงกันแบบไม่อิงนะยาย เกมโปเกม่อนถูกวางจำหน่ายในช่วงปลายยุค 90s ทำให้คนที่อยู่ในวัยตั้งแต่ประถม-มัธยมในช่วงนั้น ได้สัมผัสประสบการณ์แรกแย้มของการเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์กันเป็นแถว ยังไม่นับการมาถึงของการ์ตูนสุดฮิต ที่มีภาพจำอย่างซาโตชิ ปิกาจูและผองเพื่อนอีกด้วยนะ ด้วยเหตุนี้จึงไม่ใช่เรื่องแปลก ที่เหล่าเทรนเนอร์ที่นั่งเฝ้ายืนเฝ้าจุด Pokestops จะไม่ใช่เด็กๆ แต่กลับเป็นเด็กหนวด ที่มีอายุตั้งแต่ 18-35 ก็ภาพในวัยเด็กเขาหวนกลับมาขนาดนั้น จะพลาดได้ไง๊!
“เป็นหัวหน้ายิมอยู่ดีๆ ให้กูมาเป็นเพื่อนพระเอกเฉยเลยสัส”
Parallel Activity
คงไม่ผิดนักถ้าจะบอกว่า Pokemon Go ไม่ใช่ “เกม” แต่เป็นระบบบันทึก Activity ที่เชื่อมระหว่างสองโลกเข้าด้วยกัน (โลกจำลอง-ความเป็นจริง) หากเราเล่นเกม เกมจะพาเราไปสู่อีกโลกหนึ่ง โดยจะมีจุดหมายปลายทางหรือไม่ก็แล้วแต่ แต่สำหรับ Pokemon Go แล้ว มันคือโลกคู่ขนาน ที่พร้อมไปกับคุณทุกที่ ไม่ว่าจะ กิน-ขี้-ปี้-นอน เหล่ามอนสเตอร์ก็พร้อมโผล่หัวมาให้คุณจับเสมอ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่หลายคนต้องแวะจับเวลาพักเบรคในที่ทำงาน หรือเวลาเดินผ่านป้ายรถเมล์แล้วต้องแวะจับ ก่อนที่จะทำกิจกรรมตามกิจวัตรของตัวเองกันต่อ
เหงาจังโว้ยยย
Collective Gameplay
“รู้ทั้งรู้ ว่าเกมที่มียังเล่นไม่หมด ก็ขยันซื้อมาดองจังวะ”
“งานสัปดาห์หนังสือปีนี้จะมาอีกแล้ว ปีก่อนยังอ่านไม่หมด แต่ขอไปจัดของปีนี้มาเพิ่มสักหน่อย”
“เห้ยย หนังสือการ์ตูนเล่มนี้กูยังไม่ได้แกะอ่านอีกเหรอวะเนี่ย”
ของรักของข้าาา
เคยมีหลายคนบอกกับผมว่า การช็๋อปปิ้ง เป็นหนึ่งในวิธีการเยียวยาจิตใจที่ได้ผลที่สุด ไม่ว่าคุณจะนกมาแล้วกี่ครั้ง พังมาแล้วกี่คน ลองได้จับจ่ายใช้สอยซักที เป็นอันว่าดีงามแน่นอน เพราะความเป็นนักสะสมมีอยู่ในมนุษย์ทุกคน ไม่ว่าเราจะได้บริโภคสิ่งนั้นอย่างคุ้มค่าหรือไม่ก็ตามแต่ แต่การได้ครอบครองก็นับเป็นความฟินระดับหนึ่งแล้ว จุดนี้เอง ที่สอดคล้องกับสิ่งที่ Pokemon Go ได้มอบให้ ยิ่งคุณได้จับมากเท่าไร ยิ่งเจอตัวหายากมากเท่าไร ก็ยิ่งเติมเต็มความหิวกระหาย หื้มม หื้มมม ว่าแล้วก็ออกไปหาต้นซากุระแพ้พ
Inspirational Moments
“เตง ไปวิ่งกัน”
“ขี้เกียจอ่ะ”“เตง ไปฟักไข่กัน”
“ไปโว้ย!!!”
อีก 200 เมตรเว่ยๆๆๆๆ
ด้วยตัวระบบของ Pokemon Go ที่มองบนพร้อมพยายามจะถีบตัวปฏิเสธตัวเองจากความเป็น “เกม” ทำให้ระบบของมันเป็นการบังคับให้ผู้เล่นต้องลุกจากที่อยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการเดินหาโปเกม่อนที่มีโอกาสพบมากกว่าอยู่เลยๆ ระบบการฟักไข่ที่ต้องเดินไม่ต่ำกว่า 2 กิโลเมตร ยังไม่รวมถึงการที่ต้องแวะจุด Pokestops เพื่อเช็คอินเก็บไอเทมต่างๆ ทำให้เราสามารถหาข้ออ้างพลิกแพลงให้เป็นประโยชน์ต่อตัวเราได้ไม่ยาก อย่างน้อย แรงบันดาลใจในการออกกำลังกายของคุณจะไม่น่าเบื่ออีกต่อไป! …เว้นแต่ว่าฟักออกมาเป็นนกกับหนูอ่ะนะ บ้าเอ๊ย!!!
