เมื่อเกมไม่ใช่กิจกรรมสุดพิเศษเฉพาะกลุ่มอีกต่อไป…โลกหมุนไวมาถึงจุดนี้แล้วนะจ๊ะเธอว์
หมายเหตุ: บทความนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว ควรใช้ความอดทนอดกลั้นในการอ่าน
เชื่อว่าหลายคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสังคมไทยนั้น ก็ยังคงคิดว่าการเล่นเกมคือเรื่องสำหรับเด็ก การติดเกมคือเรื่องสำหรับผู้ที่ขาดความรับผิดชอบต่อตัวเอง ต่อครอบครัว และต่อส่วนรวม การเล่นเกมไม่ว่าจะเกมใดก็ตามล้วนแล้วแต่เป็นมะเร็งร้ายกัดกินคุณภาพชีวิตของผู้เล่น
ในมุมของฝั่งตรงข้าม คนเล่นเกมสุดโต่งจำนวนมากก็ยังคงมองการเล่นเกมเป็นหนึ่งในพิธีกรรมอันแสนศักดิ์สิทธิ์ การเล่นเกมคือการเสพศิลป์ในโลกยุคใหม่ คนที่คู่ควรเท่านั้นที่เหมาะสมกับมัน
มุมมองที่มีต่อเกมนั้นมีมากมายหลายความเห็น ร้อยพ่อพันแม่มาเจอกัน ความคิดต่ั่งต่างถาโถมเข้าสู่สังคมไทยนับตั้งแต่สมัยเกมอาเขตหยอดตู้กระทืบเครื่องมาจนถึงปัจจุบันที่เราแทบไม่ต้องถือจอยเล่นด้วยตัวเองแล้ว
“บางครั้งเราก็คิดว่าวิดีโอเกมมันคือเกมสำหรับเด็กและพวกเขาก็คงเลิกเล่นเกมเมื่อจบจากชั้นประถมศึกษาหรือมัธยมศึกษา
แต่ในความเป็นจริง พวกเขาเริ่ม’เล่น’มันตอนนั้นต่างหาก”
– John Madden หัวหน้าโค้ชทีมอเมริกันฟุตบอลระดับโลก
เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป เด็กน้อยในอดีต เริ่มกลายมาเป็นผู้ใหญ่ในปัจจุบัน เกมจึงไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับหลายคนอีกต่อไป วิดีโอเกมเริ่มแปรเปลี่ยนจากสิ่งมอมเมาสู่สื่อบันเทิงที่ควรเสพแบบมีข้อจำกัด เล่นอย่างมีความรับผิดชอบ เล่นอย่างรู้หน้าที่ สิ่งเหล่านี้ถูกนำมาจำกัดการเล่นเกมแบบหลวมๆ แม้ว่าเกมจะเป็นที่ยอมรับมากขึ้นแล้วก็ตาม แต่มันก็ยังคงเป็นกิจกรรมยามว่าง (และยามไม่ว่าง) ของคนกลุ่มหนึ่งที่มีภาพลักษณ์ไม่ดีอยู่เสมอ ภาพของคนเล่นเกมจึงยังเป็นวัยรุ่นหน้าเขรอะ ผมเผ้ารุงรัง นั่งจ้องจอคอมหรือนอนขึ้นอืดกดจอยพร้อมทีวีจอยักษ์อยู่เสมอ
ปรากฏการณ์ฮิตถล่มเมืองจาก Cookie Run สู่ RoV
หากไม่พยายามไปหาคำนิยามให้กับเกมระดับต่างๆ Cookie Run (Line) ก็คงจะเป็นเกมหนึ่งที่ฮิตติดตลาด โดย Cookie Run ได้โด่งดังเป็นพลุแตกเมื่อประมาณ 3 ปีก่อน โดยปฏิเสธไม่ได้ว่าตัวเกมเป็นที่รู้จักในวงกว้างนอกกลุ่มสังคมคนเล่นเกมอย่างแท้จริง ลูกเด็กเล็กแดงเล่นกันทั้งตลาด ผู้หลักผู้ใหญ่เติมเพชรกันทั้งแผ่นดิน ในช่วงนั้นเราก็ได้เห็นคนรอบตัวหลายคนที่ชีวิตนี้ไม่เคยเห็นมันจับเกมมาก่อน แต่ก็ติดเกม Cookie Run จนน่าประหลาดใจ
ในปีนี้เราได้รู้จักกับ RoV ที่ไม่น่าเชื่อว่าจะปลุกกระแส MOBA (แนวเกมที่ส่วนตัวรู้สึกว่าเล่นยากชิบหาย) ให้ฮอตฮิตเป็นที่นิยมกันทั่วทุกสารทิศได้ซึ่ง RoV เองมียอดผู้เล่นที่เข้าใช้งานในแต่ละวันสูงถึง 800,000 คนต่อวัน นับว่าเป็นตัวเลขที่สูงมากในวงการเกมโดยเฉพาะในวงการเกมไทย
จากความสำเร็จของ RoV ทำให้กลุ่มทุนหลายฝ่ายต้องหันมาจับตามองกลุ่มผู้เล่นจำนวนมหาศาลที่ทาง Garena มี ผนวกกับกระแสของอีสปอร์ตและวงการเกมที่เติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่อง ปัจจุบันเราจึงเห็นเกม RoV ถูกนำไปแข่งขันบนเวทีฉายตามสื่อโทรทัศน์ช่อง Workpoint ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา
เมื่อเกมเป็นเรื่องของทุกคน
ต้องบอกก่อนว่าในหัวข้อนี่อาจจะดูส่วนตัวไปสักหน่อย เนื่องจากประสบการณ์ที่ได้รับรู้มาค่อนข้างแรงและตรงกับเรื่องนี้พอสมควร RoV ที่ผมรู้จักมันได้ก้าวจากการเป็นเกมเพื่อคนเล่นเกม แต่มันกลายเป็นเกมเพื่อคนทุกคนเป็นที่เรียบร้อยแล้วจริงๆ
เมื่อไม่กี่วันก่อน ผมได้เห็นพ่อนั่งดูถ่ายทอดสดการแข่งขัน RoV อย่างตั้งอกตั้งใจ ผมเพิ่งรู้ว่าพ่อเข้าใจคำว่าเลนกลาง ตีป้อม แคร์รี่ และอื่นๆ อีกมากมายที่แม้แต่ผมเองก็ยังไม่รู้จัก
วันเดียวกันนั้นเอง ผมได้เห็นการถ่ายทอดสด RoV มีคนดูพร้อมกันบนโลกออนไลน์ถึง 35,000 คน อาจดูไม่เยอะถ้าเทียบกับงานประเภทอื่นๆ แต่จัดมาเยอะมากจนผู้จัดอาจยิ้มหน้าบานได้เมื่อมันเป็นการแข่งขันวิดีโอเกม (ยังไม่รวมการถ่ายทอดสดบน Platform อื่นๆ)
เมื่อวานนี้ (7 พ.ย.) ผมถึงกับต้องตกใจเมื่อเห็นคุณลุงวัยประมาณ 65 ปีขึ้นไป นั่งหวด RoV อย่างตั้งใจ นิ้วกดมือถือยิกๆ ๆ ๆ ๆ สักพักพนักงานร้านกาแฟเงือกเขียวก็เดินมาเห็นแกเล่นพอดี จึงได้เกิดบทสนทนาชวนคุยที่ทำให้ผมประหลาดใจขึ้นไปอีกเมื่อคุณลุงแกโต้ตอบเรื่องเกมได้อย่างคล่องตัว (คือถ้าบอกว่าเป็น candid cam จากทีมงานเกมก็เชื่ออ่ะ จังหวะนั้น)
RoV จึงทำให้ผมเชื่อได้ว่าทุกวันนี้ ขีดคั่นระหว่างความเป็นเกมเมอร์แต่ละระดับมันได้หลอมละลายจนเริ่มจางไปมากขึ้น เกมเมอร์จึงเริ่มสลัดภาพจากหนุ่มเนิร์ดเป็นคนทั่วไป ความเป็นคนเล่นเกมจึงไม่ใช่การเล่นเกมยากๆ ตบบอทเลเวล 100 เอาชนะระดับ Expert ได้แบบติ่งหูไม่กระดิก แต่ความเป็นคนเล่นเกมมันเริ่มกลายเป็นใครก็ได้ ที่ไหนก็ได้ และเมื่อไหร่ก็ได้
ข้อดีที่ผมอาจจะคิดไปเองก็คือต่อไปนี้ เมื่อการเล่นเกมเป็นเรื่องของทุกคน คำว่าเกมเมอร์คือเราหลายๆ คน การก่นด่าเกมก็น่าจะน้อยลง น้อยลง น้อยลง และหายไปในที่สุด ภายใน 5 ปี 10 ปีนี้ หรือไม่แน่โลกอาจหมุนเร็วกว่านั้นก็เป็นได้
